Osteopathie voor professionals
Uitgangspunten van osteopathie
Osteopathie is gebaseerd op de volgende principes:
Het menselijk organisme wordt gekenmerkt door beweging. Onze gezondheid wordt dan ook bepaald door het evenwicht van alle bewegingen samen. In een osteopatisch onderzoek worden weefsels met verminderde beweeglijkheid en verhoogde spanning opgespoord. De osteopaat gaat op zoek naar de primaire oorzaak van de klacht uitgaande van drie systemen:
- Het pariëtale systeem
- Het viscerale systeem
- Het cranio-sacrale systeem
De harmonie tussen deze systemen is van groot belang voor de mate waarin het lichaam haar homeostatische toestand reguleert. Bewegingsvermindering in een van deze systemen heeft steeds invloed op de andere systemen. Het is dus goed mogelijk dat de osteopaat op een plaats gaat onderzoeken en behandelen waar de patiënt geen directe symptomen vertoont.
Ons lichaam heeft drie verschillende bewegingssystemen. Deze hangen nauw met elkaar samen en zijn afhankelijk van elkaar. Raakt het lichaam uit balans, bijvoorbeeld door ziekte of overbelasting, dan leidt dat tot een “bewegingsverandering” in een of meerdere systemen. Omdat ze via de bloed-, lymfe- en zenuwbanen met elkaar in verbinding staan, kan de lichamelijke klacht ver van de blokkade optreden.
Elk mens heeft van nature een innerlijke kracht die er naar streeft het lichaam zo gezond mogelijk te houden, zich te verdedigen en aan te passen, waardoor ziekte overwonnen kan worden. Vaak zijn we ons er niet van bewust dat ons lichaam constant vecht tegen factoren zoals klimaatsveranderingen, microben, zwaartekracht et cetera. Zelfregulering van de homeostatische toestand in het lichaam is van belang voor onze gezondheid.
Eén van de belangrijkste principes van dit zelfgenezend vermogen is de kracht van het lichaam om de vloeistofstroom in de weefsels op gang te houden. Hieronder volgt een korte uitleg:
Om elk weefsel zijn eigen taak uit te kunnen laten voeren, is een gezond vloeistofcirculatiesysteem van noodzakelijk belang. Het lichaam blijft gezond zolang de vochtcirculatie intact blijft en de weefsels soepel, elastisch en beweeglijk zijn.
Wanneer weefsels hun beweeglijkheid verliezen, vermindert de aan- en afvoer van de vloeistofstroom en daardoor raakt het weefsel verzadigd met afvalstoffen. Het weefsel verzuurt en de cellen worden zwak of ziek. Ze kunnen hun taak niet meer goed uitoefenen. Dit kan lichamelijke klachten opleveren en verstoort allerlei mechanismen, waardoor iemand uiteindelijk ziek kan worden.
Als de vloeistofstroom in de weefsels zich niet op eigen kracht herstelt, bevordert de osteopaat dit door de beweeglijkheid van de weefsels te verbeteren door middel van osteopathische manuele manipulaties. Daardoor neemt het zelfgenezend vermogen van het lichaam weer toe.
Of specifieker: De osteopaat zal trachten alle fasciale structuren die een verminderde motiliteit vertonen, te herstellen. Dit zal moeten leiden tot het herstel van de structuren die dysfunctie vertonen.
Kortom: Door bewegingsverliezen van alle structuren te behandelen, slaagt de osteopaat erin deze zelfgenezende krachten te stimuleren. Helaas volstaat dit niet om alle mogelijke kwalen te genezen.
Wat doet een osteopaat?
Een osteopaat zoekt naar weefsels die door een acute of chronische aandoening minder beweeglijk zijn geworden en daardoor onder hoge spanning staan. Een weefseltextuur kan anders aanvoelen, bijvoorbeeld stugger, dikker of meer gespannen. Een verminderde beweeglijkheid betekent vaak dat de circulatie van bloed en lymfe is afgenomen, wat kan leiden tot ziekte of disfunctioneren.
De osteopathie richt zijn behandeling op het verhelpen van barrières in de circulatie en het stimuleren van de bloed- en lymfestromingen, waardoor de weefsels weer in hun oude conditie terugkeren en dus volop kunnen functioneren.
Deze zelfregulerende krachten worden voornamelijk mogelijk gemaakt door de werking van de bloedvaten en lymfebanen. Daar waar de bewegings- of mobiliteitsverhoudingen van de structuren hersteld worden, wordt de vochtcirculatie weer mogelijk. Hierdoor zal het lichaam als geheel weer ongehinderd en pijnvrij functioneren.