Osteopathie voor de patiënt

Uitgangspunten van osteopathie

Osteopathie is gebaseerd op de volgende principes:

1 Het lichaam is één geheel; verschillende bewegingssystemen

Ons lichaam heeft drie verschillende bewegingssystemen. Deze hangen nauw met elkaar samen en zijn afhankelijk van elkaar.

	Kenmerk van de bewegingen	Locatie van de bewegingen
Parietale systeem	bewuste bewegingen (willekeurig)	kapsels, spieren en gewrichten
Viscerale systeem	onbewuste bewegingen (onwillekeurig)	inwendige organen met lymfe- en bloedvaten
Cranio-sacrale systeem	minimaal dynamische bewegingen (onzichtbaar)	schedel, wervelkanaal, zenuwstelsel

Deze drie hoofdsystemen houden elkaar in evenwicht. Een gezond lichaam is daardoor in staat om zelf storingen te verhelpen. Immers, “stromend water blijft vers en gezond” . Maar als er in een van de systemen een storing optreedt, dan valt dit evenwicht uit elkaar.

Raakt het lichaam uit balans, bijvoorbeeld door ziekte of overbelasting, dan leidt dat tot een bewegingsverandering in een of meerdere systemen. Omdat deze drie systemen via de bloed-, lymfe- en zenuwbanen met elkaar in verbinding staan, kan de lichamelijke klacht ver van de blokkade optreden.

2 Alles draait om beweging; bewuste en onbewuste bewegingen

We bewegen constant; zelfs als we rusten. Aan de ene kant zijn er bewegingen die we bewust uitvoeren, zoals lopen, bukken of het uitstrekken van een arm. Aan de andere kant zijn er ook bewegingen waarvan we ons niet bewust zijn. Onze darmen moeten bijvoorbeeld constant werk verrichten om ons eten te verteren en het hart moet voortdurend hard pompen om alle weefsels van het lichaam van zuurstofrijk bloed te voorzien.

De zenuwbanen en bloedvaten zijn mede in hoge mate verantwoordelijk voor deze bewegingen. Zij dringen namelijk door tot alle gewrichten, spieren en kapsels en reiken tot aan de lichaamscellen. Het bloed vervoert zuurstof, voedingsstoffen, hormonen en enzymen naar de cellen en voert afvalstoffen af. Grotere stoffen worden door de lymfe afgevoerd. Het bloedvatensysteem zorgt dat de spieren, kapsels en organen blijven werken.

Je kunt dit vergelijken met stromend water dat telkens ververst wordt en daardoor gezond blijft. Stilstaand water wordt troebel en besmet alles waarmee het in aanraking komt. Kortom, als de circulatie belemmerd wordt, dan wordt het weefsel ziek. Er komt een grotere spanning op de spieren, gewrichten en organen te staan, waardoor deze minder beweeglijk worden.

Kortom, onze gezondheid wordt bepaald door het evenwicht van alle bewuste en onbewuste bewegingen. Deze zijn namelijk allemaal afhankelijk van elkaar en vormen samen een evenwicht.

3 Het lichaam heeft een zelfgenezend vermogen

De bloedvaten en lymfebanen zorgen dus voor de vochtcirculatie. In een gezond lichaam worden de verschillende weefsels van het lichaam van voldoende zuurstof en voedingsstoffen voorzien en worden de juiste hoeveelheden afvalstoffen weggevoerd.

Het lichaam heeft diverse systemen die bepalen hoeveel stoffen aan- en afgevoerd worden. Onze lichamen zijn immers onderhevig aan allerlei omstandigheden -zoals fysieke inspanning, weersveranderingen of psychische belasting- die een effect kunnen hebben op de weefsels. Zelfregulering van het lichaam is dus belangrijk. De zelfregulerende krachten zorgen ervoor dat de verschillende weefsels intact blijven.

Is het lichaam niet meer in staat om de overmaat aan belastingen te reguleren, dan kan een blokkade optreden. Er moet dan hulp van buitenaf gezocht worden. Osteopathie biedt een uitstekende mogelijkheid.

Wat doet een osteopaat?

Een osteopaat zoekt naar weefsels waarvan de beweeglijkheid verminderd is. Voor een osteopaat voelt zo’n weefsel aan alsof het onder hoge spanning staat. Een verminderde beweeglijkheid betekent een verminderde functie, wat kan leiden tot ziekte of dysfunctioneren.

Door middel van zachte handgrepen en -technieken probeert hij het evenwicht in spanning te herstellen. Hierdoor zullen alle reguleringssystemen (o.a. bloed-, lymfe- en zenuwbanen) ongehinderd kunnen functioneren. Met zijn handen maakt hij vervolgens bepaalde organen, weefsels of beenderen beweeglijker, zodat afvalstoffen beter afgevoerd kunnen worden. Hierdoor zal het lichaam als geheel weer ongehinderd en pijnvrij functioneren.

In plaats van de pijn op zich te bestrijden, gaat de osteopaat op zoek naar de oorzaak van die pijn en verhelpt deze.

Of specifieker: de osteopathie helpt de zelfregulerende krachten van het lichaam, waardoor de beweeglijkheid van weefsels toeneemt en de vochtcirculatie weer mogelijk is.